Afanes y refranes, herencia de segadores y gañanes.

Galicia es la huerta y Ponferrada la puerta.

Dichos populares:

-No San Xoán, as bruxas fuxirán.

-Sálvame lume de San Xoán, para que non me trabe, nin cadela nin can.

-Na fogueira de San Xoán, todos caen ó chan.

-A noite de San Xoán, pasaralo ben, e o día seguinte, mal.

-Na noite de San Xoán, non te deites ata a mañá.

-Se queres roubar un portal polo San Xoán, come moito e sobre todo pan.

-Na noite de San Xoán rapaz, rouba portais si eres capaz.

-Na noite de San Xoán, bebe viño e come pan.

-Polo San Xoán, a sardiña pinga no pan.

-Mañanciñas de San Xoán, unhas corren e outras van.

-Quen xexuna polo San Xoán, é tolo ou non ten pan.

-En maio, déitome e caio. En San Xoán, déitome no chan.

-Na noite de San Xoán, fai o que todos fan.

-Polo San Xoán, as nove co día darán.

-Polo San Xoán, a vella preguntará, cando virá o verán.

-O dia de San Xoán, ó o día máis longo do verán.

-Polo San Xoán, calquera burro gaña o pan.


Dichos con referencia a las labores agrícolas:

-A auga de San Xoán, tolle o viño e non da pan.

-No San Xoán, fouciña na man.

-Cebolas en san Xoán, cagallas de can.

-En San Xoán, cardos dan.

-No san Xoán, as peras caen ó chan.

-O coeño polo san Xoán, e o pavo polo Nadal.

-Os allos postos no San Xoán, son dentes de can.